Integracja sensoryczna to jedna z podstaw prawidłowego rozwoju dziecka.
To umiejętność, która pozwala we właściwy sposób odbierać, porządkować i składać w jedną spójną całość bodźce wzrokowe, smakowe, węchowe, słuchowe, dotykowe oraz te pochodzące z ruchu i grawitacji – dochodzące do mózgu za pośrednictwem naszych zmysłów.
Integracja sensoryczna kształtowana jest przez całe życie, jednak najbardziej intensywnie przebiega w ciągu pierwszych trzech lat życia. Problemy z odbieraniem bodźców i ich interpretacją nazywamy zaburzeniami integracji sensorycznej – nie należy ich lekceważyć, ponieważ nie znikną one samoczynnie, a brak podjęcia odpowiedniego leczenia może je tylko pogłębić i prowadzić do opóźnień w rozwoju.
Integracja sensoryczna wspiera rozwój dziecka, które ma kłopoty:
- z ustaleniem właściwego rytmu snu i czuwania,
- jest nadmiernie pobudzone,
- ma kłopoty z koncentracją,
- je tylko niektóre potrawy,
- jest mniej sprawne ruchowo niż jego rówieśnicy,
- nie lubi przytulania,
- przeszkadzają mu metki w ubraniach,
- nie lubi hałasu, niektórych dźwięków,
- ma problemy z koordynacją ruchową: nie potrafi włożyć klocka do pojemniczka czy zapiąć guzików, potyka się,
- niedostatecznie reaguje na bodźce, nie zauważa silnych dźwięków czy zapachów,
- ma potrzebę ciągłego ruchu, kręcenia huśtania, jest bardzo aktywne,
- nie czuje zagrożenia, wspina się wysoko,
- słabiej reaguje na ból.
